حقوق و مزایای قانون کار شامل دو بخش می باشد.بخش اول طبقه بندی مشاغل کارگری و بخش دوم قانون کار عادی می باشد.که تفاوت این دو بخش توضیح داده می شود
الف)بخش اول: مزد شغل هر فرد بر مبنای گروه شغلی از جدول گروه های شغلی بیست گانه قانون کار هر ساله نرخ روزانه را مشخص می کند.
ب)بخش دوم: مزد شغل ثابت می باشد که هر ساله حقوق پایه توسط دولت تعیین می گردد. حقوق پایه قانون کار:عبارت است از مجموع حقوق اصلی و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل حقوق یا مزد اصلی بخش عمده پرداخت کارفرما به کارگر جهت انحام کار خاصی می باشد و بسیاری از محاسبات از قبیل اضافه کار، کسر کار، سنوات خدمت، طلب مرخصی و همین طور افزایش حقوق بر مبنای آن محاسبه می شود(مشمول مالیات و بیمه می شود).
مزدسنوات: مطابق ماده بیست و چهار قانون کار: در صورت خاتمه قرارداد کار، کار معین یا مدت موقت، کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد، یک سال یا بیشتر، به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه، اعم از متوالی یا متناوب بر اساس آخرین حقوق، مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید. پس در حقیقت منظور از حق سنوات همان مزایای پایان کار است و فقط به کارگرانی تعلق می گیرد که قرارداد آنها موقت باشد و حداقل یک سال در کارگاه مشغول کار باشند. مقدار حق سنوات معادل سی روز حقوق پایه می باشد که فقط یک بار در سال به کارگر پرداخت خواهد شد (مشمول مالیات می شود).
نرخ پایه:مبلغی ثابت است که بر اساس جدول بیست گانه طبقه بندی مشاغل هر سال تعیین می شود و مشروط به اینکه کارگر یک سال سابقه کار داشته باشد.
حق مسکن:کمک هزینه های حق مسکن مبلغی ثابت که هرساله توسط دولت تعیین می گردد(مشمول مالیات و بیمه می شود).
حق خواربار:کمک هزینه های خواربار مبلغی ثابت که هر ساله توسط دولت تعیین می گردد(مشمول مالیات و بیمه می شود).
بن کارگری:کمک هزینه های بن کارگری مبلغی ثابت که هر ساله توسط دولت تعیین می گردد(مشمول مالیات و بیمه می شود).
حق اولاد:کمک هزینه های حقوق اولاد به افراد دارای فرزند تعلق می گیرد که نحوه محاسبه آن به ازای هر فرزند 10% حقوق پایه می باشد.(مشمول مالیات و بیمه می شود) اضافه کار:براساس قانون کار اضافه کاری باید دارای شرایط ذیل باشد.(مشمول مالیات و بیمه می شود)....
نظری ثبت نشده است.